Gusle sa orlom (Njegoš, Vuk Karadžić, kapela na Lovćenu)

Šifra113
OpisGusle s motivom orla. Na kalici se nalazi kapela na Lovćenu. Na prednjoj strani su slike Petra II Petrovića Njegoša i Vuka Karadžića. Vrat i spoljašnja strana kalice ukrašeni su lovorovim listom. Na poleđini gusala je slobodno mjesto za natpis. Gudalo je u obliku sablje. Gusle su izrađene od javorovog drveta (2022. godina), imaju slobodno mjesto za inicijale.
NatpisNatpis
Majstor Đoko Medojević
Cijena 1343.1 €
PDV (233.02 €) uračunat u cijenu

Proizvod je dostupan - možete nas kontaktirati u vezi završnih detalja (plaćanja, preuzimanja).

Tu smo za sva pitanja:

Telefon / Viber: 067 467 539

Motivi

Kapela na Lovćenu

Crkvu-kapelu posvećenu Svetom Petru Cetinjskom, po svojoj zamisli, podigao je Petar II Petrović Njegoš, 1845. godine, sa željom da u njoj bude sahranjen. Njegoševa zavjetna crkva se nalazila na Jezerskom vrhu, na Lovćenu. Tokom dva Svjetska rata rušena je i obnavljana a konačno rušenje kapele obavljeno je 1972. godine, da bi se oslobodio prostor za podizanje mauzoleja.

Petar II Petrović Njegoš

Petar II Petrović Njegoš (1813-1851), za života poznat kao vladika Rade (po rođenju Rade Tomov Petrović) je bio crnogorski pjesnik, episkop i vladar. Njegova djela svrstavaju se u red najznačajnijih djela crnogorske književnosti. Obrazovao se u nekoliko manastira i postao duhovni i politički vođa zemlje poslije smrti svog strica Petra I. Njegoševo najpoznatije djelo je „Gorski vijenac“.

Orao

Orlovi se razlikuju od drugih ptica grabljivica po svojoj veličini, snažnijom građom i težom glavom i kljunom. Imaju i izrazito dobar vid koji im omogućava da ugledaju potencijalni plijen iz daljine. Orao vlada nebeskim visinama i jedini je koji može da osvoji sve. Nalazi se na grbovima mnogih država kao simbol moći i snage. Na guslama simbolizuje slobodu.

Slobodno mjesto za inicijale

Urezivanje inicijala daje guslama lični pečat. Ova mogućnost posebno je prikladna kada se radi o poklonu.

Vuk Karadžić

Vuk Stefanović Karadžić (1787-1864) jedna je od najznačajnijih ličnosti srpske kulture i književnosti prve polovine 19. vijeka. Sakupljao je srpske narodne pjesme i reformisao azbuku i ćirilično pismo a njegovim reformama u srpski jezik je uveden fonetski pravopis. Vuk je smatrao da svaki glas treba da ima samo jedno slovo, po principu „piši kao što govoriš, a čitaj kao što je napisano“.